7-17 września 2017
FESTIWAL WRATISLAVIA CANTANS
Pod patronatem honorowym Włoskiego Instytutu Kultury w Krakowie
Recitar cantando – ten dosyć frapujący tytuł 52. Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans im. Andrzeja Markowskiego ma symbolizować pewne rozszerzenie formuły programowej. „Deklamacja i śpiew” od niepamiętnych czasów żyją w symbiozie, i to nie tylko w przestrzeni muzycznej kultury Zachodu. Specyficzny związek tego, co mówione, recytowane i deklamowane, z tym, co śpiewane – w kontekście europejskiej nowoczesności, może nawet nowożytności – wskazuje muzyczne terytorium, na które teraz Wratislavia Cantans wkracza. Ową terra incognita do tej pory była opera.
Punkty triangulacji
Programowe ramy 52. Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans są niezwykle szerokie, można wyznaczać je na wiele sposobów. Najważniejszymi punktami tej programowej triangulacji wydają się: 450. rocznica urodzin Claudia Monteverdiego i 250. śmierci Georga Philippa Telemanna; 500 lat od początków reformacji, z całym sztafażem muzycznych rozbieżności i punktów wspólnych, które zaistniały w kulturze i sztuce; dzieje ważnej średniowiecznej sekwencji (Stabat Mater) versus XX-wieczna refleksja nad ostatecznymi prawdami wiary albo romantyzm z jego fantastyczną duchowością. Wreszcie problem dla sztuki odwieczny i nierozwiązywalny ,czyli konfrontacja emocjonalizmu z racjonalizmem. To osnowa festiwalu, z którą splecie się wiele wątków pobocznych, drobniejszych, ale nie mniej ważnych.
Do Wrocławia przyjadą renomowani artyści. Inaugurować festiwal będzie jeden z największych dyrygentów naszych czasów, znawca i mistrz interpretacji muzyki baroku – sir John Eliot Gardiner ze swoimi zespołami. To powrót do stolicy Dolnego Śląska artystów, którzy są cenieni i kochani przez publiczność. Na finał festiwalu – debiut: młody dyrygent o korzeniach rosyjsko-greckich, Teodor Currentzis, i założony przez niego wokalno-instrumentalny ensemble MusicAeterna. Naszymi gośćmi będzie cała plejada artystów i grup specjalizujących się w wykonawstwie historycznym: Accademia Bizantina kierowana przez Ottavia Dantone, La Fenice i Jean Tubéry, grupy Il Suonar Parlante i Concordu de Orosei pod artystycznym kierownictwem gambisty Vittoria Ghielmiego, Le Concert Spirituel z Hervém Niquetem, Vocalconsort Berlin pod dyrekcją Daniela Reussa, wreszcie – last but not least – Il Giardino Armonico. Nie zabraknie oczywiście podczas festiwalu zespołów Narodowego Forum Muzyki: NFM Filharmonii Wrocławskiej (gościnnie poprowadzi ją Marzena Diakun), Wrocławskiej Orkiestry Barokowej (wystąpi pod batutą Andrzeja Kosendiaka) i chórów NFM. Żaden festiwal nie może obejść się bez solistów, bez gwiazd. We wrześniu we Wrocławiu będziemy mogli podziwiać niezwykłych śpiewaków: Tomáša Krála, Karinę Gauvin, Hanę Blažikovą, Furia Zanasiego, Willarda White’a czy Zacharego Wildera, by wymienić jedynie kilkoro z nich.
Opis festiwalu
Twórcą festiwalu Wratislavia Cantans był jeden z najwybitniejszych polskich dyrygentów Andrzej Markowski. Po objęciu dyrekcji Filharmonii Wrocławskiej w 1965 roku już rok później zainicjował festiwal oratoryjno-kantatowy zakładający prezentację muzyki od okresu średniowiecza poprzez barok aż po muzykę współczesną. Koncerty odbywały się w zabytkowych kościołach i muzeach Wrocławia. Już w swoim założeniu festiwal był przedsięwzięciem o zasięgu międzynarodowym.
Od 1978 foku festiwal prowadził Tadeusz Strugała, dodając nowe wątki tematyczne: muzyka etniczna, muzyka różnych religii, turnieje kontratenorów na Zamku Piastów Śląskich w Brzegu, a także prowadzone przez wybitnych naukowców Akademie Festiwalowe poświęcone muzyce najmniej znanej, sesje naukowe oraz kurs interpretacji muzyki oratoryjnej. Nowością były wystawy towarzyszące koncertom i projekcje filmów o tematyce muzycznej. Od 1995 roku festiwal nosił podtytuł „Muzyka i sztuki piękne”.
Taką formułę festiwalu zastała obejmująca jego dyrekcję w 1996 roku Lidia Geringer d’Oedenberg, która na tym stanowisku pozostała do września 2005 roku. Jej zasługą jest materialne ustabilizowanie festiwalu i zainicjowanie współpracy z wieloma dolnośląskimi miastami, w których pojawiły się koncerty festiwalowe. W ustalaniu programów poszczególnych edycji festiwalu dyrektor Lidię Geringer d’Oedenberg wspomagało trzech kolejnych dyrektorów artystycznych: Ewa Michnik (1998–2001), Mariusz Smolij (2003–2004) i Jan Latham-Koenig (2005). W tym czasie repertuar festiwalowy został poszerzony między innymi o sztukę baletową i opery w wersji koncertowej.
We wrześniu 2005 roku dyrektorem generalnym festiwalu został Andrzej Kosendiak. Na jego zaproszenie funkcję dyrektora artystycznego przyjął znakomity angielski dyrygent Paul McCreesh. Następnie, w 2013 roku, stanowisko dyrektora artystycznego objął wybitny włoski dyrygent i intstrumentalista, Giovanni Antonini.
Wratislavia Cantans od 1978 roku należy do European Festivals Association. Każdego roku ponad trzydzieści tysięcy osób słucha koncertów festiwalu w radiu dzięki transmisjom Programu Drugiego Polskiego Radia, w tym wydarzeń nadawanych w całej Europie w ramach European Broadcasting Union (EBU).
Wśród artystów festiwalowych znalazły się takie sławy jak: Barbara Hendricks, Cecilia Bartoli, David Daniels, Derek Lee Ragin, Renée Fleming, Juan Diego Florez, Violeta Urmana, Joseph Calleja, Sir John Eliot Gardiner, Krzysztof Penderecki, Philippe Herreweghe, Antoni Wit, Andreas Scholl, Christianne Stotijn, Ton Koopman, Trevor Pinnock, Alexander Liebreich, Gustav Leonhardt. Na Wratislavii Cantans koncertowały również zespoły o światowej renomie, między innymi: Collegium Vocale Gent, Akademie für Alte Musik Berlin, Il Giardino Armonico, The English Baroque Soloists, Gabrieli Consort & Players, Chór Monteverdiego, Staatskapelle Dresden, The Royal Choral Society.